قانون طلایی چهارم:

بر روی صحنه باشید و نه در جایگاه شنوندگان
در حال تبادل اطلاعات باشید و نه دریافت انها.در موسیقی باشید .در لحظه.این ها کم و بیش سه روش بیان یک چیز هستند.شما نمیتوانید همزمان هم اجرا کننده باشید و هم شنونده. پاسخ را به شنونده واگذار کنید. وظیفه شما  برقراری ارتباط با شنونده در زمینه ای که تمرین کرده اید ،فکر و احساس کرده اید، میباشد. موثر ترین راه انجام این کار ،حاضر بودن در لحظه است. و نه دوئل کردن در لحظه ای که گذشته و یا هوز نیامده است.یک مثال خوب از این موضوع آن است که وقتی شما قطعه ای از موسیقی را که برایتان آشنا است و چشمانتان نت ها را به صورت طبیعی دنبال میکند. خواندن آسان است و ساخت موسیقی برای شما دقیق و توام با آرامش است.
این نوعی از اجرای پیش رونده است که در اجرا مطلوب و مورد نظر است.

قانون طلایی پنج :

جنبه ای از اجرای خود را که بیشترین اولویت را در میان چیز هایی که بایستی در این مرحله به شما یاد آوری گردد،انتخاب کنید.در باره این موضوع فکر کنید.نه در زمان اجرا بلکه قبل از اینکه روی صحنه بروید.یعنی وقتی در مورد 5 قانون طلایی دیگر فکر میکنید . برای مثال  بعضی ها تمایل دارند روی رفتار تاکید کنند. بعضی شاید بخواهند با فشار کمتری اجرا کنند. تنوع در موضوعاتی که در نظر گرفته میشود  نامحدود است.از آنجایی که ویژگی هر شخصی ممکن است با زمان تکامل یابد ،بسته به بالاترین اولویت در آن لحظه .انتخاب بیش از یک موضوع ،توانایی های شما را برای تمرکز کاهش میدهد. بنابر این به دقت انتخاب کنید.

قانون طلایی ششم:

لذت ببرید. فراموش نکنید که اجرای شما ،مدت زمانی است که شما میتوانید آنچه را که در اتاق تمرینتان کار کرده اید،با شنوندگان خود سهیم باشید.
این زمان تفریح و لذت است و نه زمانی برای اصلاح اشتباهات یا سایر خطا ها .نوازندگان میخواهند که در اجرای خود منتقد باشند.اتاق تمرین مکانی برای این کار است. سالن کنسرت  مکانی برای جشن موسیقی است. اجازه دهید احساسات شما برای موسیقی حاضر باشد .اجازه ندهید جزئیات فرعی احساسات شما را درباره موسیقی محو نماید.اجازه دهید هیجانات شما برای موسیقی نمایان شود. اجازه دهید تا آدرنالین و صداقت درونی شما در تمام طول اجرای موسیقی به طور زنده بر انگیخته شود.

مروری قبل از اجرا  :

این ها شش قانون طلایی من است  . من توصیه میکنم که 10 دقیقه قبل از  اینکه روی صحنه بروید ، به انهانگاهی بیاندازید. درباره معنی هریک از انها به عنوان یک چیز جداگانه فکر کنید .برای مثال وقتی شما به قانون سوم فکر میکنید ،ممکن است درباره اشخاص خاصی که در میان شنوندگان هستند فکر کنید و یکی یکی به شما یاد آوری میکند که شما قصد ندارید عقایدشان را درباره اجرای خودتان حدس بزنید.این مراقبه کوچک را انجام دهید و سپس برای گرم کردن خود و تمرینات کششی برگردید.و هر کار دیگری که دوست دارید قبل از اجرا انجام دهید. خود را اماده کنید و به سمت بهترین اجرای زندگیتان بروید.

خلاصه ای از شش قانون طلایی:

1-شما با بهترین توانایی خود تمرین کرده اید . به خلبان اتوماتیکی که بیشترین کار شما را انجام میدهد اعتماد کنید.
2-در  مورد آنچه اتفاق افتاده یا اتفاق خواهد افتاد ،قضاوت نکنید.چون فقط انجام دهید و مشاهده کنید.
3-هیچ گونه عکس العمل شنوندگان را در مورد اجرای خود حدس نزنید.چون استنباط شما غیر دقیق است.لطفا فقط  خودتان باشید.
4-در موسیقی باشید .در لحظه. در صحنه باشید و نه در جایگاه شنوندگان .
5-یک بخش از اجرای خود را که بالاترین اولویت را در میان چیز هایی  که در آن لحظه بایستی به یاد آورید ،دارد ،بیاد اورید
6-لذت ببرید .بگذارید احساسات شما برای موسیقی ابراز شود.اجازه دهید هیجانات شما برای موسیقی حاضر باشد .

                                                                              منبع : سایت هنر و موسیقی